Ok, als ik het opschrijf klinkt het veel dramatischer dan het eigenlijk is.. Maar interessant is het zeker.
We gaan terug naar 1863. In Europa is op dat moment de Phylloxera aangekomen uit America. Dit insect voedt zich op en met de wortels van de druivenstokken. Met als gevolg… dat een zeer groot gedeelte van de Europese wijngaarden helemaal dood waren.
De reden voor de Texaanse roots
Het duurde tot 1890 totdat de Phylloxera het noordelijk gelegen Champagne gebied bereikte. En ook hier de planten volledig aantastte. Waar de wijnboeren in grote delen van Europa al bezig waren met het enten van de lokale druiven op Amerikaanse stokken (want deze konden veel beter tegen deze Phylloxera), bleven de Champagne boeren redelijk strak vasthouden aan het weer opnieuw planten van dezelfde planten.
De Champagne boeren waren bang dat de Amerikaanse stokken te veel van de authenticiteit van hun wijnen zou weghalen en bleven daardoor telkens dezelfde stokken terugplaatsen. Helaas ook deze gingen dan weer dood.
De Texaanse Berlianderi B
Totdat de Association Viticole Champenoise, die zich had toegelegd op het vinden van de juiste stok, de Texaanse Berlianderi B tegenkwam. De Texaanse kalksteen grond was vergelijkbaar aan deze in de Champagne regio… Deze combinatie bleek goed te werken voor de Champagneboeren, en ze konden hun wijngaarden weer gaan opbouwen. En zo hebben we een beetje Texas in onze Champagnes.
